به گزارش مشرق، چقدر جالب؛ چقدر هیجان انگیر؛ انگار که دنیا وارونه شده است. فقط در دنیا وارونه می‌توان تخلف کرد یا اگر نگوییم تخلف، اشتباه کرد و به جای تنبیه، تشویق و تحسین شد. اتفاقی که مدت‌هاست در ساختار مدیریت دولتی فوتبال ایران رقم می‌خورد و نمونه بارز آنها استقلال و پرسپولیس هستند. باشگاه‌هایی که دولتی هستند و در هر دوره افراد مختلفی از اقشار مختلف مدیریت این باشگاه را به عهده گرفته‌اند.
در وانفسای مشکلاتی که برای باشگاه‌های ایرانی به وجود آمده و جدیتی که کنفدراسیون فوتبال آسیا در برخورد با باشگاه‌ها داشته، نگرانی زیادی وجود داشت که مبادا استقلال و پرسپولیس هم از لیگ قهرمانان آسیا کنار گذاشته شوند. موضوعی که می‌تواند حسابی باعث سرخوردگی هواداران این دو تیم شود، اما آیا چنین مسئله‌ای می‌تواند توجیهی برای پاک کردن صورت مسئله باشد؟ اینکه مدیران ناکاربلد بیایند و میراثی به جا بگذارند که در نهایت دولت از جیب مردم و از پولی که متعلق به تمام ملت است، بدهی به جا مانده از مدیران دولتی را پرداخت کند.
با اینکه از سوی مجلس شورای اسلامی کمک‌های دولتی به باشگاه‌های حرفه‌ای ممنوع اعلام شده، اما محمد باقر نوبخت، سخنگوی دولت روز گذشته در نشست خبری خود اعلام کرد که بدهی استقلال و پرسپولیس را دولت پرداخت خواهد کرد. این موضوع از این جهت که قرار است به باشگاه‌های پر هوادار کمک شود شاید جای قدردانی داشته باشد، اما چرا باید میراث مدیران دولتی و بدهی سنگین به جا مانده از عملکرد بد آنها از جیب ملت ایران پرداخت شود؟ چرا بی‌کفایتی برخی مدیران باید به پای تمام مردم ایران نوشته شود؟ از جیب کدام کارگر و کارمند باید زد و در حلقوم این فوتبال ریخت؟ اصلا مگر ورزش فقط فوتبال است و فوتبال هم فقط پرسپولیس و استقلال؟
در این مدت پرسپولیس و استقلال درگیر پرونده‌های سنگینی از جمله بدهی به مانوئل ژوزه، عادل شیحی و تعداد زیادی از پرونده‌های بین‌المللی و داخلی بوده‌اند. بدهی‌هایی که در دوره‌های مختلف از سوی مدیران مختلف به ارث باقی مانده و حالا روی این پرونده‌ها باید ماجرای مهدی طارمی را هم که به معمای عجیبی تبدیل شده است، اضافه کنیم. همه اینها را می‌توان سوءمدیریت دانست که در نهایت حاصل آن، پرداخت بدهی‌ها از پول بیت‌المال بود. آن هم بدهی‌های به جا مانده‌ای که با قراردادهای نامتعارف و البته جریمه‌های سنگین بار سنگینی را روی دوش باشگاه‌ها به جا گذاشت. در این مدت نه تنها مدیرانی که چنین میراثی گذاشتند محاکمه نشدند و پاسخی هم به افکار عمومی ندادند، بلکه حالا به نوعی تشویق و تحسین هم می‌شوند.
دولت دوازدهم با رویکردی که برای پرداخت بدهی‌های دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دارد، نه تنها کمکی به این باشگاه‌ها نمی‌کند، بلکه ظلمی در حق فوتبال می‌کند. ظلمی که باعث می‌شود ساختارهای اشتباه همچنان اشتباه پیش برود، سندسازی‌ها ادامه داشته باشد، دروغ به AFC مبنی بر خصوصی بودن باشگاه‌ها ادامه پیدا کند و ظاهر همه چیز زیبا نشان داده شود، اما در باطن فوتبالی ویران داشته باشیم. فوتبالی که هر روز به قهقرا می‌رود و مدیرانش هم به جای محاکمه شدن تشویق می‌شود. این رویکرد دولت به مدیران فعلی و آینده استقلال و پرسپولیس هم این گارانتی را می‌دهد که هرچقدر بدهی به جا بگذارند، دولت‌های آینده آن را پرداخت می‌کند. کاش به جای پرداخت بدهی این باشگاه‌ها از جیب مردم، بگذارند یک بار فوتبال با ساختار درست پیش برود، حتی به قیمت اینکه استقلال و پرسپولیس از آسیا حذف شوند. در این ساختار جالب و هیجان انگیز البته طبیعی است همه چیز وارونه باشد، یک مدیر با خیال راحت بدهی روی بدهی انباشته کند و در نهایت هم دولت پولش را از جیب مردم بدهد؛ به همین راحتی!
